کاهش فرسایش ناشی از piping در سازه‏های آبی به روش زیستی- شیمی

پدیده فرسایش یکی از مهمترین عوامل تخریب سازه های آبی می باشد. یک نوع از فرسایش ها که باعث شکست سدهای خاکی می شود، فرسایش پایپینگ (piping) می باشد. کاهش فرسایش پایپینگ می تواند به روش های مختلفی صورت گیرد. رایج ترین این روش ها، تزریق می باشد که در این روش مواد مختلفی از قبیل سیمان، رس و مواد شیمیایی به داخل خاک تزریق می شود. یک روش تزریق جدید، بیوگروت است که اساس این روش رسوب کردن کربنات کلسیم بین ذرات خاک می باشد. در این تحقیق بیوگروت برای کاهش فرسایش پایپینگ و بهبود خواص مکانیکی- هیدرولیکی خاک ماسه ای استفاده شده است. باکتری و محلول سمنتیشن به ترتیب با 3،od مختلف و 5 غلظت متغییر در خاک تزریق شدند. آزمایش فرسایش پذیری نمونه توسط فرسایش حفره ای het (hole erosion test) انجام شد. همچنین ویژگی های هدایت هیدرولیکی و مقاومت فشاری نمونه های بهبود یافته، به-وسیله ی آزمایش های بار افتان و load cell اندازه گیری شدند. نتایج نشان دهنده ی آن بود که: 1- فرسایش پذیری خاک از خیلی سریع به نسبتا آرام کاهش یافت. 2- هدایت هیدرولیکی نمونه های بهبود یافته تا 95 درصد کاهش یافت. 3- مقاومت فشاری نمونه های بهبود یافته حداکثر تا 293 کیلو پاسکال افزایش یافت.